İnsanın hayatında dönüm noktaları olur ya …2011in kışıydı.Nimet Hanım ve melekleriyle tanıştım.Bambaşka bir dünyaları vardı.Nimet Hanım’la tanıştıktan sonra derneğe katıldım.Hayatımın en kötü döneminde onları tanıdım ve hayata bambaşka bir gözle bakmayı öğrendim.Allah dağına göre kar verir derler ya benim sıkıntım onlarınkinin yanında kum tanesi kadarmış. Öyle hastalar tanıdım ki acıları yaşlarından büyüktü.Onlara maddi ve  manevi destek olmak dünyanın en güzel duygusu oldu benim için. Olay acımak asla değildi, onların yerine kendini koymaktı gözlerindeki acıyı yüreğinin ta derinliklerinde hissetmekti. Onlar benim için küçük savaşçılardı. Ve bu savaşta onları asla yalnız bırakmayan Nimet Hanımı ‘Sevgiyle uzanan ellerini saygıyla eğilip öpüyorum.’

 

Fatma TARAKÇI